De zoon van meneer pastoor

Ons móeder was ne goeie parochiaan
de paster diê klopte der dagelijks aan
mor oep ne kiêr
toeng kwam 'em ni miêr
ons móeder die was zwanger en da was giên iêr

Refrein:
Ja ik zen de zöng van meniêr pastoêr
ik zing alted mee in et kaerkkoêr
ik maak gin kabaal
'k gon rond meh' de schaal
ik zen ekik den braefste van allemaal

Et lifste wa 'kik doeng is nor de kaerk gaan
dan zing 'kik mijne pae oep z'ne preekstóel staan
a oud elke week
een schitterende preek
en alle vrouwe vulen in un art ne steek

(refrein)

As 'kik later oep m'n eige biêne staan
dan gon 'kik in de zaak van ons vader gaan
dan draag ek et kruis
de kaerk wörd m'n uis
en dan koom ekik ba alle knappe wijve thuis

(refrein)

De zöng van meniêr pastoêr, himself:

Elke vrouwelijke parochiaan
die mut dan beh mij te bichte gaan
dan zeh 'kik ni miêr
"allee vör iêne kiêr"
mor 'k geef ze d'absolusen oep m'n eige manier

(refrein)

Ik ang m'ne steêrt in 't wijwatervat
ik was 'em want ij is wer meh blóed bespat
ontmaagde kan ek góed
vör elken druppel blóed
dan bid ek vör Maria ne weesgegróet

(refrein)

-- bron: www.aentwaerps.be --