Aan den oever van de Schelde

AAN DEN OEVER VAN DE SCHELDE

Volgens een kenner is dit lied gebaseerd op een oude Russische volksmelodie. Dit is alleszins het properste lieke van deze cd. Kan zelfs op de radio worden gedraaid. Eigenlijk een stout kinderlieke dat de grenzen van onze provincie ver heeft overschreden. Het is zeer gekend in jeugdbewegingen. In Leuven en Mechelen zingen ze over een andere rivier, in Vlaanderen trouwens ook, behalve dan in de Gentse versie. Koepletten 4 en 5 zijn meestal niet gekend, maar ze maken de song wel compleet.

1
aan de oever van de Schelde, diep verscholen in het riet
zat ne kikker met zijn moeder, maar zijn vader was er niet
2
“ziet ge daar”, zo sprak de moeder, “ziet ge daar dien ooievaar?
't Is de moordenaar van oe vader, hij vrat hem op, met huid en haar”
3
“godverdoemme”, zei die kleine, “heeft die smeerlap dat gedaan?
als ik groot en sterk zal wezen, zal ‘k hem oep zijn bakkes slaan”
4
“ge moet niet wachten”, sprak de moeder, “ge moet niet wachten, kleine vriend:
hij staat te slapen, godverdoemme, geft hem rap wat hem verdient”
5
en die kleine, vol coureuzje, sprong tot bij dien ooievaar
en hij sloeg hem op zijn bakkes en die vogel wier ‘t gewaar
6
vele jaren zijn verstreken en die kikker is ni meer
maar dien ooievaar zijn bakkes doe nog altijd even zeer