met dank aan carl orff
ik zag haar en ‘k besefte dees maske was uniek
ne lach lijk een prinseske die weerklonk gelijk muziek
twee oogskes lijk de sterren
en een mondje lijk de maan
maar lichtjaren zo ver en
kan zoiets echt bestaan ?
prinseske oh prinseske
stimulans v’r mijnen tikker
maakt v’r mij eens een prijske
v’r ne kus van deze kikker
prinseske oh prinseske
ook al word ik gene prins
‘k hem ook geen paradijske
maar m’n hart hebt g’alleszins
daarboven aan het firnament vlakbij de groten beer
verschijnt ’s nachts uw signalement het is spectaculair
hier staat uwen aanbidder
’t vernoemen nog niet waard
och was ik maar ne ridder
op een wit galactisch paard
gij glinstert en gij blinkt tusssen de sterrenbeelden
wier namen zijn gelinkt aan die antieke helden
‘k stuur naar de galaxie
een simpel s m s ke
hoe gere da’k u zie
oneindig schoon prinseske
