Oep het karekof

De katte die zen baas ier oep et kaerkof
ze loêpe langs de stiêne van et kaerkof
ze wasse zich ze luiere oep ne maermere zaerk
ze wrijve langs m'n biênen oep et kaerkof

De blare ligge stil ier oep et kaerkof
de lucht diê lijkt zoe stil ier oep et kaerkof
ge hoêrd de wind wel ruise mor toch vulde giêne zucht
et klinkt as stil gefluister oep et kaerkof

Ik zuuk nor oewe naam ier oep et kaerkof
gebeiteld in een kruis ier oep et kaerkof
mijn gedachte springe trug nor diên avond vol plezier
nae zen wij ier trug samen oep et kaerkof

'k Weet echt ni wa te zeggen oep et kaerkof
ik mis ae nae da' g'ier ligd oep et kaerkof
róekeloês en zat ree 'kik ae toeng trug nor uis
en deur mij ligde gij ier oep et kaerkof

De rolstóel knarst de keizels van et kaerkof
ne kater striêld m'n biên ier oep et kaerkof
een schoên troêstend gebaar
mor 'k wör der toch niks van gewaar
en schriêwend verlaat ek trug et kaerkof

-- bron: www.aentwaerps.be --