Het loze vossertje

HET LOZE VOSSERTJE

Tijd voor een culturele uitsmijter. Het ‘Loze Vissertje’ kennen we allemaal. Het ‘Loze Vossertje’ helaas bijna niemand. En toch is dit de oorspronkelijke versie van dit oervlaamse volkslied. Geschreven in de donkere middeleeuwen door een (uiteraard) homofiele pater. Nadien werd de tekst verkracht (euh… aangepast) door de Jezuïeten, en getransformeerd naar het iets minder ondeugende liedje dat we allemaal op de lagere school hebben geleerd. Golle ook toch? Met dank en een knipoog naar mijn confrater Zjuul Krapuul die samen met mij aan de hedendaagse vertaling uit het oud-Vlaams heeft gewerkt.

1
des zomers als de zon schijnt dan zijn de paadjes ros
dan komt het loze vossertje vossen in het bos
met zijne zijkstok, met zijne strijkstok
met zijne platzak, met zijne papzak
met zijne lerelerelul, hij doeget gere :
diep in de tere aarsjes gaan
2
het loze homofieltje ging in zijn deurtje staan
opdat dat aardig vossertje hem niet voorbij zou gaan
met zijne zijkstok, met zijne strijkstok
met zijne platzak, met zijne papzak
met zijne lerelerelul, hij doeget gere :
diep in de tere aarsjes gaan
3
wat heb ik u misdreven, wat heb ik u misdaan?
omdat ik niet met vrede voorbij uw reet mag gaan
met mijne zijkstok, met mijne strijkstok
met mijne platzak, met mijne papzak
met mijne lerelerelul, hij doeget gere :
diep in de tere aarsjes gaan
4
gij hebt mij niets misdreven, gij hebt mij niets misdaan
gij moet mij driemaal poeppen, eer gij van hier moogt gaan
met uwe zijkstok, met uwe strijkstok
met uwe platzak, met uwe papzak
met uwe lerelerelul, hij doeget gere :
diep in mijn tere aarsje gaan