Zjuul Krapuul

we ston te schriêwe moêrd en braend
et is verdoemme toch e schaend
die profiteurs daar on den dop
die zen te lui vör ieder job

't is 't uitschot van de maatschappij
da' ze gon waerke gelak as wij
kom scheid et kore van et kaf
der dragen wij ni miêr vör af

refrein:
mor wie wet zedd' er morge bij
stodde mee in die lange rij
tusse die doppers zij on zij
vör nen appel... en een ei

ikke zen al jaren oep pensioeng
mor 'k weet er nog alted wa 'k mut doeng
dan trek 'k de stad in meh' den tram
nor 't Astridplein of nor den Dam

de Keizerlei of den Boulevard
de Grungplöts of de Grand Bazaer
ik vat daar ier en daar wel post
en 'k geef m'n oêgskes góe de kost

refrein:
ik zen nen ouwe snóeper
mor nog ne wijveloêper
ik zen nen ouwe sok
mor nog ne geilen bok

refrein:
ik wil vaneêr, 'k wil vaneêr
nör da maske van den buite
want wa' ze dee da' dee' ze toch zoe góe
ze was ni knap, ni' zoê knap
da' ge derachter zou gon fluite
mor wa' ze dee, da' dee' ze góe en óe

'k zat vör een week meh m'n tent in Boemmerskonte
amai m'n oêr was me dad een bóeregat
'k wou vroem nor uis, mor iniês zah 'kik die blonte
joenges joenges, van zoe iêntshe droêmde nat

(refrein)

beminde parochianen
et geloêf dad is on 't tane
't is verdoemme toch giê waerk
ikken alliên ier in de kaerk

niemand komd der in ons midde
nog veur onzen iêr staan bidde
hij is kwaad en a vloekt vandeeg
den offerblok is constant leeg

ging er vruger iemand staerve
dan stoeng ekik al kleêr vör t'aerve
unnen of en wa 'der stond
wier terstond kaerkegrond

vruger ware 't allemaal snulle
kon ekik m'n zakke vulle
in de naam van 't vatikaan
ne kiêr per week nor d' óere gaan

al van bij mijn geboorten ad ekik al nen droêge lêver
de doêpvont wier vör mij gevuld meh bier en meh' jenêver
de paster zee "allee nah tóe, da kan toch katholieker
diê mens wörd giêne christen, nee da wörd nen alkolieker"

ik em ekik van m'n ouwers thuis miêr slaag as freêt gekrege
al 't geld ging nor den draenk, en den boef bleef achterwege
'k kreeg noêt de börst mor wel de fles, da stoeng toch veul ludieker
want die was vol jenever en zoê wier ekik alkolieker

ze trokke mij ne kloêt af en da kan ekik ni' verdrage
ik snap ni waaroem da' ze nau zjust mij alted plage
ik zen altijd et middelpunt van spot en van plezier
mor ik kan der ni mer tege, nee et zit me nau tot ier

refrein:
ow zekers, ow zekers, der moet een end on kome
ow zekers, ow zekers, wanniêr is 't nau gedaan?
ow zekers, ow zekers, der moet een end on kome
ow zekers, ow zekers, wanniêr is 't nau gedaan?

1
'k Vree is meh een griet
't was nogal een hippe
ze dee et ni' vörniet
ze dee et vör meh mij te trippe
we rolden is een shachie
mor toeng scheurde 't tóebakzakkie
en den tabakpluis
bleef liggen oep eur kruis

Ik riep ekik bij vergissing...

1
Lola was al jare waerkzaam
in een kabberdoes
mor niemand wou eur ni' gebruike
want z'ad te weinig in eur blóes

2
Ze begon eur in te strijke
meh een product ik weet ni mer welk
mor al wa Lola kon bereike
da was een pose botermelk

3
Z'ad al vanalles geprobeerd
zonder iênig resultaat
Lola rokte gefrustreerd
ze was iêlemaal ten einde raad

4
Mor oep nen dag kreeg z'een adreske
van nen tettespecialist
Lola klopten on z'n deur
en 't was in iêne kiêr beslist